بازگشت
فصل انتخاب
جعفر جبرئیلی جعفر جبرئیلی

هر که در این مملکت جل می زند               قصه  از تسخیر  کابل  میزند

بیخبر   از   عنعنات    میهنی              بر سر جیبش  فقط  گل  میزند

در میان   دشت  ویران  وطن               چهچه هایی عین  بلبل  میزند

از اصول مملکت داری غرب              حرف  نا پخته  به زابل  میزند

با  هزاران  وعدهء بی  محتوا              دردو چشم  مردمان  زل میزند

وعده  اعمار مکتب   می دهد              جاده ها را روی هر پل   میزند

آنکه  دیگش  چپه  بوده  سالها               بر  اجاقش  آب   غلغل  میزند

هر که را ملت  برهنه دیده بود               با سخاوت بر تنش  جل  میزند

آنکه در  عمری  ندیده  درهمی               با جهان  حرف از تقابل میزند

با جوانان  نوجوانی  می کند            رنگ ومش برموی شاگل  میزند

با دیانت پیشگان حرف از خدا              با  حریفان  باده  را  قل  میزند

نیمه شب مست است ودر هنگام روز        حد  به  پای  ساقی  مل  میزند

خندق و مرداب  هر پس کوچه را             همچو چوک شهر دل گل میزند

وعدهء امحای  رشوت می دهد               تا به دست مجرمان  غل میزند

چون به فکر تندرستی  شماست              تیم     ملی      کرمبل    میزند

تک صدایی همره خودکامگی است             با  قلم   دم   از  تساهل   میزند

کشورش را خود کفا سازد به زور             تا  لگد  بر  مال   بنجل   میزند

بر  قطار   بی مسیر   اقتصاد             با   توان   این و آن  هل  میزند

از   میان   والیان    کشورش            پس کند هر کس که او شل میزند

با مدیران  حجتش گشته   تمام             حرف   تبدیل  کم  و  کل  میزند

هر وزیری را که ضد ملت است              از  میان  صحنه  بالکل   میزند

روزکی گر بخت او  یاری کند              دشت  و در را گل وسنبل میزند

نکتهء آخر  ز من باشد  رفیق               فکر  مرشد   گاه   قمبل  میزند

این همه  وعده به فصل انتخاب              عاقل   و فرزانه  و  خل  میزند

هر که را باور شود این  حرفها              نفس  خود را  بر تجاهل  میزند

هر  کسی با وعده آید در زمین               بر  خلاف   تیم خود  گل میزند

 

۱۳۸۸/۵/۲۶


August 22nd, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان